Καθώς χάζευα τον αδιάφορο μπασκετικό αγώνα στην τηλεόραση, o λογισμός μου έτρεξε νοερά στη συνταγή που έφτιαξα για την νέα ιδανική κοτόπιτα με λιαστές τομάτες και πράσινη πιπεριά από τα Φύλλα Σφολιάτας #Pillsbury!
Καθώς χάζευα τον αδιάφορο μπασκετικό αγώνα στην τηλεόραση, o λογισμός μου έτρεξε νοερά στη συνταγή που έφτιαξα για την νέα ιδανική κοτόπιτα με λιαστές τομάτες και πράσινη πιπεριά από τα Φύλλα Σφολιάτας #Pillsbury!
Όμως για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Θα πήγαινες ποτέ σ’ ένα κυλικείο για μπουγιουρντί; Μήπως για ταχίνι; Για μέλι ή για δενδρολίβανο; Ίσως για λάδι; Στοπ! Μα ναι. Φυσικά και δεν κολλάει. Έλα όμως που αυτές οι πρώτες ύλες μαζί με δεκάδες ακόμα τρόφιμα μπορούν να συνυπάρχουν και μάλιστα με μεγάλη ποικιλία. Η απάντηση στα παραπάνω υποθετικά σενάρια ήρθε από το… γαλλικό kilikio, με Έλληνες όμως πορτιέρηδες!
Ο Κρίτωνας και ο Σταύρος πριν μερικούς μήνες κλείσανε τα δύο πρώτα χρόνια της επιχείρησης τους για την οποία παραμιλούν αρκετά διεθνή media με top αφιερώματα. Δεν είναι σύγχρονο παντοπωλείο. Δεν είναι ένα μοδάτο μαγαζί που ήρθε για να μείνει και όλα αυτά τα εποχιακά κλισέ! Είναι το kilikio που από μόνο του, θέλοντας και μη, δημιουργεί τάση. Γι’ αυτό άλλωστε και ο τόσο μεγάλος ντόρος. Έως και θόρυβος! Το πιο premium Eλληνικό κυλικείο του Παρισιού έκανε πρεμιέρα πριν δύο Φθινόπωρα με το φυσικό κατάστημα αλλά και το e-shop του να χτυπάνε «κόκκινα» με τους γαλλομαθείς Έλληνες να αρέσκονται στην «μυρωδιά» της Μητέρας πατρίδας αλλά και όλους τους «Γάλλους» που θα ήθελαν να νιώσουν λίγη περισσότερη… Ελλάδα μέσα από αυτό.
Τα δυο παιδιά είναι η απόδειξη της καλής παραγωγικής Ελλάδας που μπορεί να μεταφέρει το… εντός εθνικό μας branding και να το μετατρέψει σε άψογο εκτός συνόρων διεθνές positioning! Μέχρι και ολόφρεσκα ζουμερά πορτοκάλια μπορεί ο επισκέπτης – πελάτης να προμηθευτεί από το καλοστημένο kilikio. Tres tres bon! Το αγάπησα με τη μία… Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που χωρίς πολλά – πολλά αισθάνεσαι περήφανος σαν Έλληνας, όταν διαπιστώνεις πως «ναι, γίνεται».
Ραντεβού – κατά προτίμηση με το ποδήλατο – παραδίπλα από το Σηκουάνα, σκέφτηκα. Σαν chez-kilikio ένα πράγμα! Όπως η ζωντάνεια και η γεμάτη Ελλάδα – ιδέα – που γοητεύει και τον πλεόν σκεπτικιστή της γεύσης. Υπέρμαχοι ομοϊδεάτες της καλής κουζίνας ενωθείτε και κατευθυνθείτε στο kilikio! Παρίσι – Αθήνα, σημειώσατε Χ με την γαστρονομική απόσταση να εκμηδενίζεται στην ρομαντική αισθητική των «τρικολόρ» πριν καν προλάβουν να παραγγείλουν «dakos s’il vous plaît!».
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο λοιπόν, μου άνοιξε η όρεξη για μια λαχταριστή πίτα! Με τα νέα Φύλλα #Pillsbury αυτή η νόστιμη κοτόπιτα ξαφνικά άρχισε να παίρνει την τελική μορφή της για… ψήσιμο! O δε αγώνας, κάποτε έληξε δίχως «μαλλιά στη γλώσσα» κι εγώ να είμαι πολύ ενθουσιασμένος με το σημερινό γευστικό μου βράδυ.